Harshil Shah, flickr.com
Drezno (niem. Dresden), określane mianem „Florencji Północy” lub „Miasta baroku”, to ponad półmilionowe miasto położone we wschodnich Niemczech, na Pogórzu Zachodniosudeckim, nad rzeką Łabą. Znajdujące się około pięćdziesięciu kilometrów na zachód od granicy z Polską, jest stolicą kraju związkowego (jednostka podziału administracyjnego) Saksonia.
Nazwa miejscowości przypuszczalnie pochodzi od słowiańskiego słowa „drezga” (pol. drzazga), nawiązując do określenia „ludzi mieszkających w lesie”. Drugim, równie prawdopodobnym źródłosłowem jest wywodzące się z języka starołużyckiego określenie „mieszkańców mokradeł” (Drež’dany). Pierwsze osady w okolicach dzisiejszego Drezna powstały w epoce kamienia, jednak najwcześniejsze, udokumentowane doniesienia o mieście pochodzą z dokumentu „Acta sunt hec Dresdene”, z 1206 roku.
Współczesne Drezno stanowi prężnie działający ośrodek przemysłu maszynowego i samochodowego (znajduje się tutaj fabryka koncernu Volkswagena, tzw. Szklana Manufaktura), przemysłu chemicznego i farmaceutycznego oraz produkcji klisz fotograficznych. Aglomeracja drezdeńska składa się z dziesięciu dzielnic (Ortsamtsbereich) oraz dziewięciu miejscowości (Ortschaft). Z miejscowości jest dosyć blisko do największych niemieckich miast: Chemnitz (około 80 kilometrów na południowy zachód), Lipsk (100 kilometrów na północny zachód), Berlin (200 kilometrów na północ).
magro_kr, flickr.com
Drezno to również ważny ośrodek kulturalny. Znajdujące się tutaj galerie i muzea posiadają w swoich zbiorach prace najznamienitszych reprezentantów poszczególnych okresów w dziejach malarstwa europejskiego. Zwiedzając Drezno warto odwiedzić słynną Galerię Obrazów Starych Mistrzów (Gemäldegalerie Alte Meister), w której można zobaczyć jedną z największych kolekcji malarstwa okresu od XV do XVIII wieku na świecie (malarstwo włoskie, niderlandzkie, flamandzkie, holenderskie, niemieckie, francuskie i hiszpańskie), Galerię Nowych Mistrzów (Galerie Neue Meister), będącą jednym z najważniejszych muzeów sztuki współczesnej w Niemczech, posiadającą w swoich zbiorach kolekcję 2500 obrazów, pochodzących z XIX i XX wieku – z okresu niemieckiego romantyzmu, realizmu, impresjonizmu, postimpresjonizmu i ekspresjonizmu, a także Albertinum – Muzeum Państwowych Zbiorów Sztuki, nazwane imieniem króla Saksonii, panującego na przełomie XIX i XX wieku, Alberta I Wettyna, prezentujące sztukę okresu od romantyzmu do współczesności.
magro_kr, flickr.com
W czasie II wojny światowej, m.in. w wyniku alianckich nalotów dywanowych w lutym 1945 roku, miasto zostało doszczętnie zniszczone. Odbudowane zabytki są obecnie udostępnione zwiedzającym:
- rezydencjonalny Zamek Książąt Saksonii (Dresden Schloss) – osiemsetletnia siedziba rodu Wettynów, stanowiąca przykład architektury okresów renesansu i baroku, znajdująca się na Starym Mieście;
- rokokowy zespół pałacowy Zwinger, wybudowany w I połowie XVIII wieku na polecenie Augusta II Mocnego (Fryderyka Augusta I) elektora Saksonii, z zabytkową zbrojownią (Rüstkammer), w której znajduje się kolekcja historycznego uzbrojenia;
- Katedra Św. Trójcy, określana również jako Kościół Dworski (Hofkirche), jedna z najstarszych nowożytnych budowli sakralnych w Saksonii, wniesiona w I połowie XVIII wieku, znajdująca się na Starym Mieście;
- Kościół Marii Panny (Kościół Mariacki) – luterańska świątynia, wzniesiona z piaskowca w latach 1726 – 1743, znajdująca się na Nowym Rynku (Neumarkt), stanowiąca najbardziej znany zabytkowy przykład protestanckiej architektury sakralnej w Europie;
- Stara Synagoga, pochodząca z I połowy XIX wieku, wybudowana na podstawie projektu niemieckiego architekta Gottfrieda Sempera, została spalona podczas nocy kryształowej w listopadzie 1938 roku – odbudowana w roku 2001, jako Nowa Synagoga;
- skarbiec Grünes Gewölbe (dosł. zielone sklepienie), znajdujący się w Zamku, posiadający w swojej kolekcji około czterech tysięcy klejnotów.
Poza tym, będąc w Dreźnie warto wybrać się na spacer alejkami przepięknego barokowego parku Großer Garten, założonego w 1676 roku przez księcia Saksonii Jana Jerzego III Wettyna. Jest on największym parkiem w mieście (zajmuje powierzchnię około 1,47 kilometrów kwadratowych), a w jego środku znajduje się pałac projektu Johanna Georga Starcke, wybudowany w II połowie XVII wieku. Na obrzeżach parku znajduje się ogród botaniczny i ogród zoologiczny.
Fani motoryzacji i myśli technologicznej mogą odwiedzić Muzeum Komunikacji i Transportu, w którym można zobaczyć m.in. pierwsze modele samochodów, oryginalnych rozmiarów dwupłatowiec, pierwsze (oryginalne) wagony kolejowe i tramwajowe oraz makiety pierwszych tras kolejowych w regionie albo Muzeum Zbiorów Technicznych z ekspozycjami na temat historii fotografii, komputeryzacji oraz produkcji muzycznej.
Poruszając się po mieście, śmiało można korzystać z transportu publicznego. Mieszkańcy oraz osoby odwiedzające Drezno mają do dyspozycji świetnie rozwiniętą komunikację miejską: dwanaście linii tramwajowych, sześć linii promowych, najstarsza na świecie kolejka podwieszana, kolejka linowo-terenowa, dwadzieścia osiem miejskich linii autobusowych oraz ponad trzysta linii podmiejskich.
Do Drezna można dostać się samochodem – skomunikowanie zapewnia rozwinięta sieć autostrad, dróg krajowych i lokalnych, koleją – przebiegają tędy dwie główne linie kolejowe: Drezno-Neustadt – Görlitz oraz Drezno – Berlin lub samolotem – znajduje się tutaj Międzynarodowy Port Lotniczy Dresden Flughafen.
